Betaalbare droomkeuken dankzij doorgedreven automatisering

Geen Belg die bij het horen van de slogan “Wij maken uw keuken in België” niet spontaan aan Dovy denkt. De reclamespot zit in ons collectief geheugen gegrift. Maar heb je al eens van nabij gezien hoe indrukwekkend die productie in België precies is? Industrial Automation was er in juli te gast en zag hoe sterke staaltjes techniek de houtbewerkingsmachines verbinden tot een geautomatiseerd geheel. De Lenze-motoren en -drives zijn belangrijke schakels in die ketting.

Wie een keuken van Dovy bestelt en kiest voor een keukenblad in natuursteen, mag dat zelf gaan uitkiezen in Roeselare. Een golfkarretje brengt klanten tot aan de voorraad van ongeveer 3500 natuurstenen platen. Niet om gek te doen of uit te pakken, daar hebben ze het in het hart van West-Vlaanderen niet voor, maar om hun gasten op een comfortabele manier die 55.000 m² grote productiehal te laten overbruggen. Op hun weg passeren ze langs een indrukwekkend, volautomatisch productieapparaat. “De enige manier om onze slogan waar te maken en onze klanten een betaalbare droomkeuken aan te bieden,” vat Muylle samen.

Begonnen met deur-aan-deurverkoop

Je kunt haast niet geloven dat het verhaal begonnen is met deur-aan-deurverkopen. “Met hout werken is een passie, als kleine jongen bracht ik al mijn tijd door in het atelier van mijn grootouders. Ze maakten meubels, maar toen ik van de schoolbanken kwam, zag ik geen toekomst meer in die markt. Alles verschoof naar het Oostblok.” We spreken de jaren zeventig. Muylle is dan veertien jaar oud en doet zijn eerste werkervaring op in een ander bedrijf. Maar die passie laat hem niet los. In 1980 besluit hij samen met zijn echtgenote om zich op de keukenmarkt te werpen. “Met een deur onder de arm ging ik aanbellen bij mensen. Maar dat werkte niet. Dus leenden we wat we konden van de bank om met een eigen toonzaal van 150 m² te beginnen in Roeselare.”

Goed product aan betaalbare prijs

Geen evidente tijden: het is crisis in de bouwsector. Toch draait de zaagmachine steeds meer uren in het atelier van 300 m² achter de showroom. Stukje bij beetje breidt Muylle zijn reputatie en zaak uit. “Door in eerste instantie de ‘speciallekes’ te doen, waar andere keukenbouwers hun neus voor ophaalden. Te hoog, te smal, te rare vormen, voor elke keuken gingen we uit van hetzelfde basisprincipe: een goed product tegen een betaalbare prijs. Dat was wat we toen deden, en dat doen we vandaag nog altijd. Daar zijn geen geheimen aan.” Er volgde al snel een eerste uitbreiding van het atelier en in ’86 zelfs een tweede showroom in Waregem. Intussen telt Dovy er 41 in België en zijn er enkele in het noorden van Frankrijk. “Onze keukens gaan zó lang mee, dat we altijd nieuwe klanten nodig hebben,” vertelt Muylle met een knipoog en een brede lach. 

Dertig keukens per dag

Het hart van Dovy ligt nog steeds in Roeselare, waar het intussen over een productievloer van 55.000 m² beschikt. En ook het maatwerk is gebleven. Het machinepark is zodanig ingericht dat het even efficiënt enkelstuks als andere productieseries verwerkt. Dagelijks rollen er ongeveer dertig keukens van de machines. Alles gebeurt volledig automatisch, van tekening tot kast. “Dat is mijn stokpaardje, ja, ik ben er graag mee bezig”, bekent Muylle. “Mijn ritueel op zondag is het bekijken van filmpjes op YouTube over technologie. Wat bestaat er allemaal? En wat kunnen wij daarvan gebruiken om onze productie weer te optimaliseren? Als je zonder geld begint, dan leer je wel om creatief te zijn. Om met eenvoudige ingrepen het werk een beetje vlotter te laten verlopen. Zo zijn we altijd verdergegaan.”

Lenze, graag

De automatisering tussen de machines om de platen en stukken efficiënt te manipuleren is het werk van de technische ploeg bij Dovy. Automatiseringsingenieur Wouter Scherpereel rekent bij deze projecten graag op de motion-controltechnologie van Lenze. “Je kunt tegenwoordig overal servomotoren vinden. Maar Lenze heeft het volledige plaatje: de motor, reductor en drive. En belangrijker nog: de knowhow om er een goed werkend geheel van te maken met onze machines. Als Hans hier vertrekt, dan weten we dat alles tot in de puntjes werkt.” Scherpereel geeft het voorbeeld van het platenmagazijn voor natuursteen. Dat werd geïnstalleerd net na de coronacrisis toen componenten overal schaars waren. “We hebben een ander merk binnengehaald, omdat het sneller kon leveren. Grote vergissing, we hebben er alleen maar spijt van gehad. Het heeft nooit gewerkt zoals het zou moeten. Zodra we de tijd vinden, zetten we alles weer over naar Lenze.” 

Productielijn twee

De nieuwe productielijn bulkt gelukkig wel van Lenze-technologie (net als heel wat andere automatiseringsprojecten binnen de productie trouwens). Daar creëerde Dovy een buffer tussen de zaagmachines door middel van een vijftigtal transportbanen. Hoofdrolspeler is de nieuwe generatie servotechnologie met de i950, uitgerust met one-cabletechnologie en al helemaal voorbereid op de Cyber Resilience Act. “Een decentrale oplossing. De sturing zit bij de trommelmotoren, zodat we minder bekabeling nodig hadden om ze aan te sluiten. Dat is ook het mooie aan Lenze: de breedte van het aanbod. Welke oplossing we ook zoeken in onze productie, ze hebben de mogelijkheden. Met de Easy System Designer kunnen we dat zelf berekenen, maar Francis (Denayer, accountmanager) is altijd maar een telefoontje weg.”

Mensen doen de boel draaien

“Dat is uiteindelijk het belangrijkste”, concludeert Muylle. “Machines en motoren kun je kopen, maar mensen maken het verschil. Bij Lenze, maar ook bij ons. Het is de toewijding van de mensen die er werken die de boel doet draaien.” En bij Dovy draait die vooralsnog uitstekend. Ze werden twee jaar op rij verkozen tot keukenmerk van het jaar in België. “Dat zegt iets over de kwaliteit die we nastreven, om zonder fouten te werken. Ook daarin is automatisering cruciaal. Met de productie zoals die hier nu staat, kunnen we nog even weg. Door nieuwe motoren van Lenze aan onze machines toe te voegen, breiden we de capaciteit zelfs eenvoudig uit. En voor de toekomst hebben we nog drie hectare ter beschikking op dit terrein. Ik kan niet in een glazen bol kijken, maar ik hoop dat we die ooit nog nodig hebben,” blijft Muylle ambitieus.