Duurzaamheid doen we samen

Siemens is een van ’s werelds grootste technologiebedrijven en maakt momenteel gebruik van zijn innovatieve geest om duurzaamheid centraal te stellen. In zijn producten, diensten en bedrijfsmodel. Maar hoe krijgt Siemens dit voor elkaar? Hoe integreert het technologie en duurzaamheid in de praktijk? Katrien Valkiers, sustainability manager Belux, geeft ons de antwoorden.

Siemens beschikt over een bijzonder breed portfolio in de industrie. Hoe maak je van duurzaamheid dan een kernwaarde voor al die producten?

“Negentig procent van wat we doen, stelt onze klanten in staat een positieve impact te hebben op duurzaamheid. Maar niet alleen wat je doet telt, ook hoe je het doet. Je bent het aan je klanten verplicht om deze weg samen met hen te bewandelen, toch? Je kunt klanten wel zeggen dat ze ons portfolio moeten gebruiken om koolstofarm te worden, maar als we dat zelf niet doen, dan klopt het niet. De belangrijkste doelstellingen die we onszelf opleggen, staan in ons Degree-framework. We hebben ons bijvoorbeeld voorgenomen om onze CO2-uitstoot tegen 2030 met 90% te verminderen. Een ander doel is dat er in 2030 geen afval meer naar het stort gaat. En natuurlijk hebben we ook zeer ambitieuze personeelsdoelstellingen: mensen geven wat ze nodig hebben om hun creativiteit en innovatiekracht te ontplooien.” 

Hoe ervaren je collega’s de duur­zaam­heidsinspanningen van Siemens?

“In onze kern zijn we nog altijd een bedrijf van ingenieurs. Dat zijn mensen die geen probleem zien, maar een uitdaging om een oplossing voor te bedenken. En dat geldt echt voor iedereen, van de werkvloer tot de directie. Ik zal een voorbeeld geven. In onze fabriek in Frankfurt bouwden enkele arbeiders in hun vrije tijd een shredder. Die verwerkt de kartonnen dozen tot net die snippers die ze nodig hebben om onze eigen producten te verpakken. Geen afval meer en weg met de schuimmachine die dat werk ervoor deed, maar niet duurzaam was. Dit is het soort cultuur dat heerst in ons bedrijf en dat we koesteren. Mensen begrijpen waarom duurzaamheid essentieel is in deze steeds veranderende wereld.”

Als je vooruitkijkt, welke opkomende duurzaamheidstrends of -technologieën zullen volgens jou het cruciaalst zijn? 

“Circulariteit wordt cruciaal. Het gaat om omgekeerde logistiek: hoe krijgen we producten terug, en wat doen we ermee? We refurbishen, retrofitten, upgraden en updaten. Let op! Siemens wordt geen recyclagebedrijf. Maar we werken samen met partners in ons ecosysteem die daar wél in uitblinken. Samen kunnen we deze uitdaging aangaan en een systeem bouwen waarin producten een eindeloos leven krijgen. We vermijden downcycling, en wie weet kunnen we zelfs upcyclen. Misschien verkopen we een product niet één keer, maar meerdere keren. Of we gaan het in de toekomst zelfs verhuren. Die transitie is complex, maar ik geloof dat het kan. Waarom? Omdat we vandaag over virtualisatiesoftware en AI beschikken die ons in staat stellen om extreem complexe data te analyseren. Daardoor kunnen we écht betekenisvolle keuzes maken – iets wat tot voor kort simpelweg niet mogelijk was. De data zijn er, de technologie is er, en dus kunnen we nu stappen zetten. Het zal tijd kosten, maar het is cruciaal dat de hele industrie hierin meegaat.”

Sommige regelgevingen worden net teruggedraaid in plaats van verder doorgevoerd. Hoe overtuig je leveranciers in je ecosysteem om die weg te blijven volgen?

“We verplichten onze leveranciers nergens toe, maar we geven onze Siemens-inkopers wél transparantie over de CO2-impact bij hun aankoopbeslissingen. Naast de prijs en het aanbod van de leverancier, berekenen we ook de ecologische voetafdruk van die keuze. Op basis daarvan nemen we een weloverwogen beslissing.  Het gaat dus niet om druk uitoefenen of zeggen: ‘Je moet dit doen, anders kopen we niet meer bij je.’ Het draait om het versterken van onze eigen mensen – zij die de materialen nodig hebben – zodat ze de juiste keuzes kunnen maken. Afhankelijk van hun doelstellingen en prioriteiten.”

Kunnen duurzaamheid en competitiviteit dan wel hand in hand gaan?

“Door alle geopolitieke spanningen in de wereld wordt die discussie vandaag gevoerd. Maar je kunt alle uitdagingen van onze tijd niet apart zien. Alles heeft invloed op elkaar. We kunnen dus duurzaamheid niet in de koelkast houden tot andere, dringendere kwesties zijn opgelost. Zo werkt de wereld helaas niet, en onze planeet heeft die tijd niet meer. Het is veel zinvoller om op de ingeslagen weg door te gaan, om voor waarden te staan. Duurzaamheid is geen kostenpost, het is een investering.”